Een Beladen Verleden

GIL ST ANDRE (Spoorloos) Gil zal het ons niet kwalijk nemen als we hem vergelijken met Largo Winch, Wayne Shelton, Alfa, Lady S, Tango en XIII. We lezen deze reeksen natuurlijk niet (enkel) voor het vrouwelijk schoon, maar dat we een beetje jaloers zijn, moeten we toch wel toegeven. Bovendien beschikt deze spannende thriller over een knap scenario met de nodige plottwists. Losse eindjes kunnen we niet terugvinden, alles sluit als een bus. Ook al telt deze reeks drie tekenaars, Kraehn (De Onthoofde Arenden, Tramp, Futura, Roodbaard), Vallée (Er was eens, Katanga, Antananarivo), Chrys Millien (De Vliegenier, Alex), de kwaliteit blijft top. De super realistisch 'getekende' auto's doen wel wat fotowerk vermoeden, maar storen doet dit nooit. Millien zorgt bovendien voor heel wat leuke details, verstopt in de decors: affiches van voetballers Laurent Paganelli (Saint-Etienne 1978-1983), Patrick Battiston (Saint-Etienne 1980-1983), poster van The Police (Turijn Palasport 4-4-1980), een reproductie van De Schreeuw (Munch) enz... Dat het dochtertje van Gil, Sabine, twee keer ontvoerd wordt, lijkt me wel wat overdreven. Ze wordt het zelfs al een beetje gewoon. De allereerste cover (toen nog 'De Poppenverzamelaar') blijft mijn voorkeur genieten. Hoe gaan we deze reeks trouwens verzamelen in onze stripkast? Onder de G van Gil St André of toch maar onder de S van Spoorloos? Zeker een tip voor andere langlopende reeksen: een korte inhoud vooraan in het album. Ook opvallend was het woord van dank aan Uderzo en voetbalclub PSG: Kraehn mocht gebruik maken van Parc Astérix en van het imago van PSG. Politieke spelletjes zijn volgens Jean-Charles Kraehn bloedserieus: Nécessité fait loi (Nood breekt wet). En Sylvia St André, Djida Feshaoui, Viviane Le Mersch, Laura Tanviel, die blijven stiekem in onze gedachten. In die van Gil ook hoor!