Meer info
Ponape, een klein eilandje in de Stille Oceaan. Hier staan de ruïnes van Nan Madol, verweven met tal van legenden.
De Amerikaanse ambassadeur Basil Owens wordt bedreigd door het sterke bijgeloof van sommige eilandbewoners, maar beseft dit amper door de nevel van alkohol die hem versluiert. Van zijn vrouw hoeft hij geen steun te verwachten: zij is verslaafd aan kalmeringspillen. En zijn dochter kwijnt langzaam weg aan een mysterieuze ziekte...
Over de ruïne ...
Nan Madol betekent in de Polynesische taal 'Oord van de Tussenruimten'. Het is inderdaad een vreemd bouwwerk, zonder reliëfs, zonder sculpturen, zonder beelden of schilderingen. Enkel eindeloze muren van opgestapelde basaltblokken.
De ruïnes liggen niet ver van Ponape, tegen het eilandje Temuen. Von Däniken maakte een fictieve berekening voor de bouw van het complex en stelde dat 296 jaren nodig waren alleen al om de stenen ter plaatse te krijgen. De 4000.000 blokken moesten van de noordkust van Ponape komen, vervoerd worden door het oerwoud en per kano naar Temuen.
Door wie, waarom en hoe de basaltstad werd opgericht is een raadsel.
Vervlogen in de mist van oeroude legenden blijven alleen haar muren overeind.
