Deus ex Machina

Nieuwe kinderstrip Hoe zou je reageren als je jezelf plotseling alleen op een ogenschijnlijk verlaten eiland zou bevinden? Zou je methodisch en slim te werk gaan om te overleven voordat je gered wordt, of zou je hulpeloos en berustend in paniek raken en wachten op goddelijke hulp? Zonder hulp en met weinig voedsel (behalve een paar marshmallows...) moeten vijf kinderen met volledig tegenovergestelde persoonlijkheden proberen te overleven in een vijandige omgeving. Onder leiding van de slimste van hen moeten ze hun angsten overwinnen en prehistorisch ogende beesten bestrijden. Maar er is hoop dankzij enkele aanwijzingen die wijzen op mogelijk leven elders. 'Deus ex machina' (een Latijnse uitdrukking die letterlijk 'God uit de machine' betekent), de titel van dit eerste deel van 'Island,' brengt een groep kinderen in beeld die na een schipbreuk volledig aan zichzelf zijn overgelaten. Moed, toewijding en vindingrijkheid zijn duidelijk kwaliteiten die de auteur Sébastien Mao (Dr. Cymes) wil benadrukken en waarderen. Vooral geïnspireerd door de tv-serie 'Lost' en de roman 'Sa majesté des mouches' van William Golding, probeert hij te laten zien hoe zijn held, gemodelleerd naar het personage van MacGyver, zijn metgezellen leidt met natuurlijk leiderschap. Bovendien heeft dit album een duidelijk educatief aspect: elke uitspraak van een van de Britse kinderen bevat minstens één Engels woord, wat de lezer in staat stelt om de betekenis gemakkelijk te leren of de vertaling op te zoeken. De tekenstijl, in een Europese stripachtige stijl van Waltch (bekend van 'de fabels van La Fontaine'), is aantrekkelijk. De gezichtsuitdrukkingen, houdingen en prachtig geschilderde achtergronden zorgen voor plezier waar je het maar kunt vinden. Een survivalhandleiding aan het einde van het album, vergezeld van mooie illustraties, rondt het geheel af. Dit boek heeft echter weinig geloofwaardigheid in de manier waarop het verloopt. Het doet denken aan de sfeer van 'De Castors Junioren' en onthult enkele van zijn geheimen, wat jongere lezers en sommige 'jongvolwassenen' zou kunnen bekoren, maar het zou moeite hebben om een iets kritischer publiek tevreden te stellen.