De zoon van de Arend - Integrale

Onder de vleugels van de arend Napoleon Bonaparte (1769-1821), zijn soldaten en zijn tijdperk zijn al tientallen jaren erg populair in stripverhalen. Hiervan is het (onvolledige) lijstje Napoleon in de strip dat naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van de Slag van Waterloo (18 juni 1815) op onze website van de Stripspeciaalzaak werd gepubliceerd een mooi bewijs. Ondertussen heeft Napoleon nog heel wat harten veroverd van hedendaagse, jongere stripmakers (Iván Gil en Simon Spruyt om slechts twee namen te noemen) en deint de lijst verder uit zonder dat de bron van inspiratie dreigt op de drogen. Het verschijnen van de eerste integrale van De Zoon van de Arend, waarin de eerste drie delen van de reeks gebundeld worden én voorzien zijn van een uitgebreid dossier, doet bij vele lezers misschien wel de vraag rijzen of deze oude stripreeks de moeite waard is om aan te schaffen. Aan integrale reeksen hangt inderdaad een stevig prijskaartje vast en is deze reeks bijna veertig jaar na het verschijnen van het eerste deel nog niet gedateerd? De Zoon van de Arend overspant in twaalf delen de periode van 1793 tot 1806, waarbij we de avonturen volgen van Morvan d’Adigny, alias de Wolf, die zich door zijn adellijke afkomst (en door het noodlot) gedwongen ziet soldaat te worden van Napoleon. Het eerste deel verscheen al in 1985 bij Dendros (de voorloper van Arboris) en het laatste, elfde deel, in 1998. Later, tussen 2004 en 2007, werden ze opnieuw uitgegeven met nieuwe covers. Commercieel gezien geen ideaal moment en veel te vroeg, want de herdenking van Waterloo in 2015 zorgde bij heel veel mensen voor een hernieuwde belangstelling in de keizer. Die populariteit zindert nog steeds na met de verjaardag van Napoleons overlijden in 2021 (Napoleon stierf op 5 mei 1821) en in de loop van 2023 wordt de grootse film van Ridley Scott verwacht, met Joaquin Phoenix als Napoleon. De sterren staan dus goed voor Arboris om De Zoon van de Arend opnieuw van onder het stof te halen en het is wellicht geen toeval dat in 2022 — na bijna vijfentwintig jaar wachten! — het slotdeel van de reeks als album verscheen. Over de briljante schilderijen en tekeningen van Michel Faure bestaat geen discussie. Faure (1947), een oude rot in het vak, ademt ervaring en vakmanschap uit en heeft al heel wat topreeksen op zijn palmares staan, waarvan er een aantal ook in het Nederlands werden vertaald, zoals De Schilderleraar (met Pierre Makyo en Frédéric Richaud), Elsa (opnieuw met Makyo) en deel 9 van De Tien Geboden (met Frank Giroud). In die laatste strip kon hij zich volop concentreren op soldaten van Napoleon en meer specifiek de Egyptische Campagne (1798-1801) die in deze integrale ook aan bod komt. Faure kan zich vooral uitleven in het tekenen van paarden, wat ook al bleek uit zijn eerste reeks De Zwarte Hengst (met Robert Génin). Er zijn trouwens verschillende striptekenaars die hun liefde voor paarden in hun werk aan bod laten komen, denk maar aan onze eigen Belgische tekenaars Franz (bekend van Lotusbloem) en Hec Leemans, die de tijd van Napoleon ook tot leven brengt in zijn overbekende reeks Bakelandt. Tot aan deel 5 is het scenario van De Zoon van de Arend van de hand van historicus Daniel Vaxelaire, die vandaag al heel wat boeken en artikels op zijn naam heeft staan. Met Faure maakte hij ook de piratenreeks Aventures dans l’Océan Indien, die echter nooit vertaald werd naar het Nederlands. Net als Faure is ook hij een echte vakman die hier aan het begin van een indrukwekkende carrière staat. Zijn scenario is even simpel als geniaal en neemt de lezer zonder al te pedant te doen mee doorheen de geschiedenis van het Frankrijk van de Revolutie en van Napoleon. Morvan d’Adigny moet in het eerste deel van deze reeks met lede ogen toezien hoe zijn vader onder de guillotine gaat omdat er in de nieuwe republiek geen plaats is voor mensen van adel. Ook hijzelf wordt loslopend wild, maar zijn aanvankelijke vlucht maakt plaats voor de hartsgrondige wens om zich te wreken op diegenen die verantwoordelijk zijn voor de dood van zijn vader. Een ouderwets verhaal van wraak dus. Morvan maakt kennis met Mutsje, een meisje dat zelf ook op de vlucht is en ze verbinden hun lot aan elkaar. In deel 2 maken we een sprongetje van vijf jaar (naar 1798) en komt madame Hortense op het pad van Morvan. Deze gewiekste verleidster speelt een dubbelspel en lijkt aan de kant van de Revolutie te staan, maar stiekem ondersteunt ze de contrarevolutionairen. Deze gefrustreerde groep edellieden willen een aanslag plegen op de jonge Bonaparte en hebben een huurmoordenaar op hem afgestuurd, toevallig dezelfde man die verantwoordelijk is voor de dood van Morvans vader. Voor Morvan zit er niets anders op dan zich te scharen onder de vleugels van de Arend, zoals Napoleon toen genoemd werd. Helaas voor Morvan heeft de generaal geen zittend gat en staat hij op het punt om vanuit Toulon naar Egypte te vertrekken waar hij na een epische veldslag de mammelukken bij de piramiden verslaat (21 juli 1798). Aan het begin van het derde deel, het laatste deel in deze integrale, zitten de Fransen vast in het land van de Nijl. Horatio Nelson (1758-1805) heeft de Franse vloot naar de kelder gestuurd in de Slag bij Aboukir (1 augustus 1798). Morvan en zijn kameraden moeten hun tijd dus verdoen in het zand van de woestijn en als lid van het nieuwe dromedarissenregiment mag hij een archeoloog begeleiden in zijn speurtocht naar Egyptische oudheden. De enorme hoeveelheid aan informatie, zowel politiek als militair, wordt in deze drie delen mooi gedoseerd, waardoor je deze integrale in een ruk uitleest. De personages zijn meeslepend en intrigerend, de gevechten episch, de uniformen en decors van een grootste historische nauwkeurigheid. Diezelfde historische nauwkeurigheid is ook aanwezig in het dossier dat uiteenvalt in een hoofdstuk over de reeks en een hoofdstuk over de historische achtergrond. Dat laatste is van de hand van de eminente Napoleonspecialist Jerôme Croyet, die erg nauwgezet stilstaat bij de tijd van Morvan. Het lezen van dat laatste dossier vergt zeker wat concentratie, maar is beslist een meerwaarde voor wie er niet genoeg van kan krijgen. Kortom, het is een bijzonder goede zaak dat De Zoon van de Arend opnieuw wordt uitgegeven. Derde keer, goede keer of zelfs beste keer? Het topscenario van Vaxelaire, tot leven gebracht door Faure en voorzien van een uitstekend dossier (met veel mooie extraatjes), maken deze integrale een absolute aanrader voor iedereen met een beetje historische interesse of die gewoon wil genieten van een goed stripverhaal. De Zoon van de Arend heeft de tand des tijds goed doorstaan en wacht op een nieuw publiek! Kom, ren maar naar je lokale stripboer! bron ssz