De tijd van de komediespelers

De Bastille, 18 november 1703 ... Ik zit al 23 jaar in de schaduw van een leeg theater te wachten op mijn publiek. Ik ben komediespeler. Ik ben de man waar iedereen over spreekt. Vandaag ben ik 61 jaar geworden en ik ben niet langer alleen, schimmen van herinnering beklemmen mij, vermoeide oeroude verlangens, even warm als de dijen van een vrouw beknellen mij. Ik zit niet langer in een cel, maar in een tijdmachine, zo eentje waar dichters van dromen. Ik ga terug in de tijd. De lichten gaan aan in mijn hoofd. Krachtig lamplicht, voetlicht. Het gordijn gaat open. Het spektakel kan eindelijk beginnen. Met alleen mezelf als toeschouwer. Patrick Cothias en Marc-Renier stoffen één van de somberste raadsels uit de geschiedenis van Frankrijk af en herscheppen sfeervol en met magische precisie het leven uit de gouden tijd van de Franse blijspelen.