De Oorlogscorrespondent

Deel 65 verschijnt uitzonderlijk vóór 64 daar Dupuis jaarlijks een album wil uitbrengen van de Blauwbloezen. Deel 64 wordt het laatste album van Cauvin. Dit album is op scenario van Beka ( Rommelgem, De dag waarop....,...) en tekeningen zijn van Munuera ( Zwendel, Betoveringen,...). Het wordt in ieder geval een bijzonder album. Wie deel 66 zal tekenen en schrijven is nog niet zeker maar vast staat dat het Raoul Cauvin niet meer zal zijn want die is met welverdiend pensioen. Londen, 1861. William Russell, journalist voor de Times, brengt verslag uit van een fabrieksstaking. Dat is zeer tegen de zin van zijn oversten, die vinden dat hij de kant van de arbeiders kiest. Om zich van hem te ontdoen, sturen ze hem naar de andere kant van Atlantische Oceaan, waar de Secessieoorlog woedt. In het leger van de noordelijken krijgen korporaal Blutch en sergeant Chesterfield de opdracht die vreemde Engelse observator te begeleiden. De flegmatieke en deftige man neemt notities op het slagveld, zittend op een ezel. ‘De waarheid is een kwestie van invalshoek!’ roept Blutch uit in dit nieuwe deel van De Blauwbloezen. William Howard Russel (1820-1907) is een Engelse journalist en wordt beschouwd als de eerste oorlogscorrespondent. Hij bracht verslag uit van de Secessieoorlog. In de geest van de cultreeks van Cauvin en Lambil evoqueren Jose Luis Munuera en Béka het eeuwige verlangen van de machthebbers om de pers te controleren en de moeilijkheden die de pers ervaart om objectief te blijven.