De Kraai werpt de lont in het kruit

Parijs, april 2002. Binnenkort verschijnt Le guide du taulard, de 'Gids voor de bajesklant'... Achter de provocerende titel maakt het boekje een volstrekt archaïsch, corrupt gevangenisstelsel belachelijk. Maar aan de vooravond van de verkiezingen wil het ministerie van Binnenlandse Zaken de publicatie van dit schotschrift verhinderen. Te meer omdat de uitgever zijn banden met extreem-rechts nauwelijks ontkent. Hem is het er dan ook vooral om te doen het politieke wereldje flink in diskrediet te brengen. De Kraai krijgt officieus de opdracht uit te zoeken wie het boek heeft geschreven. Niemand kent de naam van de schrijver, maar iedereen is het erover eens dat hij een hoge piet moet zijn in Parijs. De Kraai weigert, want 'je krijgt niet elke dag de kans de fascisten de bek te snoeren, met nog een dik pak flappen toe, maar als je je daarvoor moet encanailleren met het puikje van de kit... Nee! Trouwens, iedereen heeft het recht op vrije meningsuiting, ook al kun je dat in sommige gevallen betreuren...' Uit pure nieuwsgierigheid gaat de Kraai toch maar strikt privé tegen de opdracht aan. Als een soort conditietraining om aan de top te blijven! En zo werpt hij de lont in het kruit ...