De Dame achter de Ansichtkaarten

Jean-Paul Eid vertelt een ​​familiedrama waarin twee verhalen met elkaar verweven zijn. Allereerst is er het verhaal van Rose, het boegbeeld van een groep van drie muzikanten die de duivel aan de staart trekken wanneer de jazzclubs in Montreal eind jaren vijftig op hun einde lopen. Het drietal reist naar New York, dan naar Havana, waar het trio uiteen zal vallen te midden van revolutionaire beroering. Tegelijkertijd is er het verhaal van Victor Weiss, professor antropologie in Parijs. Deze leraar werd gearresteerd door de CIA, die hem vertelde dat zijn stoffelijk overschot was gevonden in de ruïnes van de torens van het World Trade Center. Het zal voor hem het begin zijn van een zoektocht naar zijn identiteit die hem van Parijs naar New York brengt en vervolgens naar het achterland van Quebec, waar hij zich opnieuw zal verbinden met zijn tot nu toe onbekende wortels. 1957. Rose laat op haar kussen een brief achter voor haar moeder en verlaat dan haar geboortedorp in Gaspésie (Canada). Haar grote droom: het maken als zangeres op de podia van prestigieuze cabarets in de hoofdstad. Montréal is op dat moment een centrum voor het uitgaansleven en een verplichte halte voor de grootste namen van de jazz. De nachtclubs schitteren van alle kanten en de onderwereld doet gouden zaken. Maar de opkomst van rock-’n-roll, televisie en de jonge burgemeester Drapeau luiden het einde in van die glorieuze periode. 2002. In Gaspésie heeft een buitenlander zojuist een verlaten huis gekocht dat gemeubileerd ter veiling is aangeboden; foto’s aan de muren, een oude piano die nodig gestemd moet worden en achter in een kast een vreselijk familiegeheim...