En mijn vader waande me dood

Het leven van een bipolaire man met een oorlogstrauma gezien door de ogen van zijn opgroeiende zoon Een graphic novel over het leven van een bipolaire man met oorlogstrauma, gezien door de ogen van zijn opgroeiende zoon. Terwijl de man alles verliest – vijf kinderen, zijn vrouw, zijn gezin, zijn bedrijf – en na vele tijdelijke opnames permanent in een psychiatrische inrichting belandt, neemt zijn zoon in de puberteit afstand van hem. Niet uit onwil, maar uit onbegrip en zelfbescherming. Om hem pas als hij volwassen is stukje bij beetje te doorgronden en steeds meer te gaan waarderen. En hem uiteindelijk te bewonderen. De tekeningen zijn van Liesbeth Waijers, tekst van Noël Ummels. Het tragische leven van mijn manisch-depressieve vader in woord en beeld. Mooi, verdrietig maar ook grappig, pure promotie voor de psychiatrisch patiënt! Drie decennia patiëntdossier De graphic novel En mijn vader waande me dood is het verhaal van mijn vader, vanaf het moment dat mijn moeder in 1970 overleed tot zijn eigen dood in 1998. Doel is om de lezer kennis te laten maken met een bipolaire stoornis en de verstrekkende gevolgen die het heeft voor de patiënt en diens omgeving. Zeg maar gerust promotie voor de psychiatrisch patiënt, onder het motto: als je graag wat van de wereld ziet, moet je eens een psychiatrische inrichting bezoeken. Of dit boek lezen, dat kan natuurlijk ook. Geschreven op basis van mijn herinneringen, die van mijn zussen en het patiëntdossier van mijn vader, opgebouwd gedurende drie decennia in psychiatrisch ziekenhuis Vijverdal in Maastricht, tegenwoordig Mondriaan geheten. Er valt ook wat te lachen En mijn vader waande me dood telt ruim honderd pagina's. En nee, je hoeft niet bang te zijn voor alleen maar ellende. Aangezien ieder mens gebreken heeft en een psychiatrisch patiënt nog een paar meer, valt er ook wat te lachen. Het maakproces stemde eerder vrolijk dan somber, omdat het boek vooral een eerbetoon is voor mijn vader. Eerlijk, zonder het mooier te maken dan het is, maar mooi is het. Over hoe iemand een leven lang lijden doorstaat. Daar krijg je geen lintje voor, want als psychiatrisch patiënt oogst je nu eenmaal geen waardering in de maatschappij. Maar wie weet kan dit boek daar een klein beetje verandering in brengen.