Mario Stabel schreef over Witte Hel van Leningrad: "Jager-parachutist Joachim Klein wordt deze keer met zijn regiment ingezet aan het Oostfront. Opdracht: Leningrad innemen. Die stad kreunt al lang onder het oorlogsgeweld en de honger, maar weigert zich over te geven aan de Duitse troepen. Op de achtergrond krijg je ook nog de persoonljke struggle van zangeres Lale Andersen mee, die haar soldatenlied Lili Marleen in de ban ziet gedaan door de nazi’s.

Scenarist Jean-Pierre Pécau koppelt ook deze keer weer de kleine drama’s aan de grote historische feiten en zuigt je zo direct mee het verhaal in. De tekeningen zijn deze keer van Dejan Nenadov die ook al de honneurs waarnam bij het vierde deel van deze serie, De Groene Duivels. De man werkt in zijn donkere scènes nogal graag met vette arceringen en dat vinden we niet overal even geslaagd. Zijn actiescènes zijn wel spot-on en hij weet door zijn mise-en-scène netjes de spanning op te bouwen.

Ook dit achtste deel is dus weer aangenaam leesvoer, zelfs voor iemand die niet zo tuk is op oorlogsstrips. En al betreft het een conceptreeks, de albums zijn altijd ook perfect los te lezen. Bij onze bespreking van het vorige deel, Het Kokodapad, vroegen we ons al af hoe Pécau de vele losse concepteindjes naar een bevredigend einde gaat laveren en ook nu blijft die vraag overeind, al zien we dat hij op enkele pagina’s weer kwistig met zaadjes strooit die hopelijk netjes ontkiemen in de laatste twee albums. Die zullen zich respectievelijk in Frankrijk en Duitsland afspelen en hebben de laatste maanden van de oorlog als centraal thema. bron ssz"