Pius XII

Nieuw verhaal over een historische paus, in dit geval Pius XII (1876-1958), die tijdens de opkomst van het nazisme regeerde. Het verhaal in twee delen volgt de achtergrond van de paus die zich diplomatisch moest opstellen. “Door oorlog kan alles verloren gaan! »Parijs, 12 december 1963. Rachel, een jonge vrouw van 21, woont een toneelstuk bij:' Le Vicaire '. Ze is joods en werd geboren in 1942. Zij en haar moeder ontsnapten aan een razzia, maar alle andere leden van haar familie werden door de nazi's gedeporteerd en vermoord. Het stuk presenteert echter een paus Pius XII impliciete medeplichtige van de horror door zich niet te verzetten tegen verzet of een duidelijke veroordeling, terwijl hij blijkbaar wist wat er gebeurde. De voorstelling wordt onderbroken door katholieke extremisten die hun woede uiten tegen het stuk: 'heiligschennis', 'karikatuur', 'verbod' en zelfs een angstaanjagende 'vuile joden'! ... Rachel, verdrietig, vlucht op de natte kasseien van de stad. Terwijl ze valt, helpt een oudere vrouw haar overeind. Dit is Miriam, een Italiaanse dochter van Israel Zolli, de opperrabbijn van Rome die zich in 1945 tot het katholicisme bekeerde en Eugenio als zijn doopnaam nam als eerbetoon aan de paus. Beiden zullen terugkomen op de reis van Eugenio Pacelli, van zijn geleerde jeugd in Rome tot het conclaaf van 1939 en hem opriep tot het hoogste ambt van de katholieke kerk. Maar Pius XII wordt zeer snel meegesleept in de onrust van de oorlog die wordt aangekondigd. Op 24 augustus 1939 sprak hij de wereld toe via de radio: “Door het bloed van Christus is er nog tijd! Niets gaat verloren zolang er vrede is. Door oorlog kan alles verloren gaan!​Zijn woorden vermengen zich met het metaalachtige geluid van de sporen van Hitlers tanks die de Poolse grens oversteken.Na een nauwkeurig onderzoek dat leidde tot twee delen, hebben de auteurs ervoor gekozen om zo dicht mogelijk bij de mens te staan, in de beslotenheid van Eugenio Pacelli, die paus werd. ondanks zichzelf. Dus proberen ze de ideologische vooroordelen te dwarsbomen van alle strepen die nog steeds een waarheid betwisten die moeilijk vast te stellen is over het onderwerp van een van de meest gevoelige polemieken uit onze geschiedenis!