De Gids

Het einde van deel 1 liet lezers achter met een opmerkelijke visie: TER is niet onze aarde, noch zelfs een planeet ... Het is een ronddrijvend ruimtevaartuig. De wereld van Pip, Mandor en Ys is gebouwd in het alluvium dat is verzameld en vastzit aan de zijkanten van een gigantische interstellaire kruiser die al eeuwen door de ruimte zwierf ... Terugkerend van hun expeditie, Mandor en zijn vrienden ontdekken een schouwspel van verlatenheid: hun dorp is ingestort, het enige dat overblijft van Bas-Mesnil is een hoop ruïnes en uitgeholde waterreservoirs. De inwoners geven de schuld aan Mandor, die dankzij de tussenkomst van de Hommel en zijn gewapende priesters ternauwernood ontsnapte aan het lynchen. Hij zal daarom worden berecht en waarschijnlijk worden geëxecuteerd. Maar de grond trilt opnieuw, steeds meer, en paniek overvalt de hele gemeenschap. Mandor, die door sommigen nog steeds als de profeet wordt beschouwd, krijgt dan een visioen: hij beschrijft een crypte, begrensd door een binnenmeer ... De hommel herkent de plaats en er zijn al snel duizenden inwoners, de overlevenden van de aardbeving, op weg naar de grot. Binnen, achter religieuze relikwieën, is een slim verborgen luchtsluis. Mandor, die gebaren vindt begraven in zijn geheugen, slaagt erin het te openen ... Ze gaan dan de warme duisternis van het schip binnen ... Tegelijkertijd keren de eerste fragmenten van herinneringen terug naar Mandor ... Nu is het zeker: hij is een van die 'binnen' het schip. Zijn geheugen wordt nog duidelijker: was het niet zijn taak om zich bij die 'buiten' te voegen om hen te vertellen dat de profetie uitkwam, dat de NIEUWE TIJDEN in opkomst was? Wat zegt de profetie? Naast haar nadrukkelijke taalgebruik en spectaculaire beelden, zijn de feiten die ze aankondigt werkelijk buitengewoon! Hier is het dan: na eeuwen van immobilisatie (na de meest verschrikkelijke strijd aller tijden) hebben de scheepsmachines zichzelf hersteld en zullen ze vanzelf opnieuw opstarten. Het is nu de hoogste tijd dat iedereen zich bij het interieur van het schip voegt want het vertrekt, de Jupiter hervat zijn koers! Rodolphe creëert een schilderachtige omgeving, een mozaïek van mysterie, poëzie, humor en exotische avonturen. De zoektocht naar de identiteit is het thema van deze strip. Het geheugenverlies van de held laat twijfels over zijn bedoelingen, maar ondanks de weinige informatie is hij relatief vertederend. Het grafische gedeelte is toevertrouwd aan Christophe Dubois (De Ballade van Magdalena, Saga uitgaven)