Torpedo 1972 - Deel 2

Zijn ziel is zo koud als een zonsopgang in januari. Hij is de grootste schoft in een stad vol klootzakken. Zijn eigen vader liet hij omleggen zonder met de ogen te knipperen. Bijna iedereen wil hem onder een meter zand zien, of aan een betonblok in de Hudson. Maar hij overleefde: Luca Torelli, ofwel Torpedo. 1972, de jaren dertig en veertig zijn al lang voorbij. Torpedo is niet meer de snelle, quasi-chique killer van weleer, maar hij overleefde, tegen ieders verwachting in. Het lijf is stram, de blik troebel, de vinger slap. Maar als iemand besluit het verleden op te rakelen ontwaakt het oude instinct. Want zelfs een duivel met pensioen is nog steeds een duivel. Schrijver Abulí geeft een draai aan zijn creatie Torpedo en plaatst hem in 1972. De tijd deed zijn werk, maar de zwarte kern bleef. Compromisloos, over de grens van het politiek correcte. Voor dit nieuwe album ging het tekenwerk naar de Argentijn Risso, o.m. bekend van de serie 100 Bullets. In de jaren 30 was Lucas Torelli, beter bekend als 'Torpedo', een legende in de buitenwijken van New York. Een geharde, schietgrage Siciliaan die alleen wist hoe hij vrienden moest maken - iedereen anders is er niet meer om het tegendeel te beweren. Bijna veertig jaar later is de Big Apple behoorlijk veranderd. Torpedo, niet zozeer. Terwijl een vasthoudende journalist zich voorbereidt om een artikel te schrijven over de familie Caputo, komen de demonen uit Torpedo's verleden weer bovendrijven, samen met zijn vuile oude gewoontes...