De hoop

In dit allerlaatste deel vecht Adam Stream, de eerste menselijke kloon, tegen een leventje dat vooraf helemaal is uitgestippeld. Adam probeert een oplossing te bedenken voor een natuurramp die straks de stad onder water zet waar zijn ouders wonen, maar intussen verwacht hij bovendien ook nog een mediastorm. Een journalist staat op het punt al zijn geheimen openbaar te maken. Als slot van deze cyclus, schrijft Alcante een verrassend fresco over onze moderne tijden. Hij heeft zich zo goed in zijn onderwerpen verdiept dat het lijkt alsof hij in de toekomst kon kijken toen hij de scenario's schreef. Niet alleen sloeg hij spijkers met koppen in het deel over de dollekoeienziekte, maar in De hoop draait alles rond een vloedgolf die Amerikaanse kuststeden overspoelt. De gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn een pijnlijke bevestiging van zijn visioenen. In dit slot komen niet alle personages uit de vorige delen terug. Wel rondt Alcante het verhaal uit deel één af, over de gekloonde baby Adam, en geeft hij zijn antwoord op de vraag die zijn doos van Pandora open heeft gelaten: is de mens in staat om zijn eigen toekomst in handen te nemen?