Dada in Leiden

Theo van Doesburg is vooral bekend als beeldend kunstenaar en grondlegger van het tijdschrift ‘De Stijl’. Dat hij ook vergaande ideeën had over vernieuwing van de podiumkunsten toonde hij in 1923 met een tournee langs verschillende theaters in Nederland. Hiervoor was hij sterk geïnspireerd door het Dadaïsme, een tegendraadse kunstbeweging die ontstaan was als reactie op de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. De onzin-poëzie van Kurt Schwitters, de mechanische danser van Vilmos Huszár met onbegrijpelijke pianomuziek door Nelly van Doesburg en de overpeinzingen van Van Doesburg zorgden voor complete verwarring bij het publiek. Aangevuld met dierengeluiden vanuit de zaal liepen de emoties hoog op, zo ook bij de laatste voorstelling op 14 februari 1923 in Leiden. Uiteindelijk moest de politie eraan te pas komen om de orde in het anders zo rustige Leiden te herstellen. Over deze bijzondere avond maakte kunstenaar Barthel Brussee met Dada in Leiden een indrukwekkend stripboek. De historische context is door kunsthistoricus Herbert Mattie gecontroleerd en in orde bevonden, het onderliggende liefdesverhaal is verzonnen.