Meer info
Eeste strip van Lotte Wietendaele.
Het thema draait rond eenzaamheid en kan dienen als bruikbaar materiaal (voor allround professionals in hun praktijk, bij het begeleiden van gezinnen, ouderen en jongeren, in de eigen huiskamer..). Het doel is om het thema bespreekbaar te maken op een hanteerbare manier. Het belicht verschillende vormen van eenzaamheid en bemoedigt empowerend denken (er zitten veel reflectieve vragen en wijsheden in)
wie is Lotte Wietendaele?
Ik ben Lotte, 28 jaar en ben rekruteringsmedewerker bij een vakantiekampenorganisatie. In het verleden heb ik verschillende kunstopleidingen gevolgd in onder andere De Academie voor beeldende kunst Gent het KASK Gent. Naast mijn job probeer ik aan de hand van vrije opdrachten mijn droom om een bijberoep te realiseren stilaan waar te maken. Ik ben heel graag bezig met verschillende vormen van beeldende kunst (schilderkunst, grafisch ontwerp, mixed media en illustratiekunst) en heb al een aantal zeer fijne projecten daarin mogen realiseren. Al van kleins af tekende ik uit mezelf stripverhalen en dit is een verlengde ervan. Het is al van zolang als ik me kan herinneren een manier om mezelf en mijn gevoelens uit te drukken.
Deze graphic novel is vooral ontstaan door de nasleep van corona, in februari 2023. Het was begonnen als eigen project - wanneer ik me goed of minder goed voel, krijg ik vaak inspiratie, waardoor ik dergelijke zaken maak om het in een uitingsvorm te gieten -. Het was oorspronkelijk dus niet de bedoeling om uit te geven, maar naarmate het resultaat vorderde merkte ik dat het ging om een zeer maatschappelijk relevant thema: eenzaamheid. Vanaf dat moment heb ik er ook een aantal algemeenheden in gestoken die interessant kunnen zijn. Ik vond het nodig om dit de wereld in te sturen omdat vooral jonge mensen deze emotie nog veel te weinig erkennen. Net daardoor voelen we ons nog meer alleen in deze snel veranderende maatschappij. Het heeft de bedoeling om mensen hierrond een stem te geven en het taboe te doorbreken. De hoofdboodschap: eigenlijk voelt iedereen zich nu en dan eenzaam, maar uiteindelijk zijn we (daarom) nooit écht alleen.
Ik heb deze novel zelf geïllustreerd, geschreven én uitgegeven. Alles zelf dus, om het zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke te houden. Het is uitgegeven via Skribis.
En in de toekomst? Een tweede graphic novel over een even boeiend onderwerp? Wie weet.
