Schoot der aarde

hieronder een interview met Astier, de auteur. Het Venijn, tekeningen én tekst door Astier die we bij ons kennen van het schitterende album “ Zo maak je fortuin in 1940 “ . Dit is zijn eerste Western maar belooft een topper te worden, alle ingrediënten die nodig zijn zitten in dit eerste album vervat: Intriges, spanning, actie, avontuur, wraak, mysteries, . Neem een grote dosis Blueberry, een beetje Comanche en wat Bouncer en je komt ongeveer in de sfeer van HET VENIJN. Het zal verschijnen in 5 delen en op de preview kun je de weg al zien dat Emily zal nemen naar New Haven. Haar reis is gekoppeld aan echt gebeurde verhalen in die tijd en dit maakt het ook zeer geloofwaardig. Emily het hoofdpersonage draagt een geheim verleden mee dat we aan de hand van flash-backs leren kennen. Emily ( geïnspireerd op het personage van Claudia Cardinale in de film “ Once upon a time in the West” is een sterk karakter die graag de geweren laat knallen en niet moet onderdoen voor de mannelijke cowboy’s maar anderzijds ook interesse heeft in literatuur. Dit maakt haar bijzonder boeiend. In de strip zit tevens haar schrift met leuke foto’s en details over de periode waarin de strip zicht afspeelt, namelijk de periode van Butch Cassidy en The Kid, de periode van de Pinkerton Agency ( Trouwens de 2 agenten die in de strip voorkomen hebben echt bestaan). Verschijnt in softcover en hardcover bij Daedalus. De hardcover is gelimiteerd, reserveren hoeft niet bij stripweb, we zorgen dat we iedereen kunnen voorzien van dit super album, inschrijven kan wel en dan houden we je als eerste op de hoogte Korte inhoud 1900, Oil Town, Ohio. Op deze smerige aarde, waar modder en ruwe olie zich vermengen, verdient iedereen zijn kost met het zwarte goud. Het is de volgende bestemming van Emily die in Oil Town aankomt in het gezelschap van de kleine Claire en Susan, een vrouw die ze op haar weg heeft gered. Ze gaat er aan de slag als lerares, met Mary Mc Cartney als schuilnaam. Zo hoopt ze Drake, de tirannieke oliemagnaat van de stad, te benaderen en te misleiden. Maar ze houdt er helemaal geen rekening mee dat hij haar verwachtte! Emily wordt ontmaskerd… en door een nieuw stukje informatie over haar moeder raakt ze volledig van de kaart. Het Pinkerton Agency, een handvol premiejagers… het lijstje met mensen die achter haar aanzitten wordt steeds langer. Slaagt Emily erin uit de greep te blijven van haar tegenstanders en haar moeder te wreken? Hoe heb je het verhaal uitgebouwd? Zoals vaak, als je een verhaal schrijft, zijn er scènes die vanzelf ontstaan, als korte filmscènes die zich afspelen in mijn hoofd. Ik voel dan dat ze als basis en als steunpilaren zullen dienen voor mijn verhaal. Er ontstaat een soort wisselwerking tussen de doordachte helft van de scenarist die zijn universum construeert, zijn scenario opbouwt... en de droomsequenties die hem de houdingen, de opbouw, de situaties, de verhou - dingen tussen de personages en dergelijke influistert... Ik had dus het hele verhaal bedacht, maar ik had nog geen idee over het aantal delen dat ik nodig zou hebben om het te vertellen. Ik heb het hele verhaal uit de doeken gedaan aan Nadia Gilbert, mijn uitgeefster, met de rode draad en de flashbacks, en zij zei me dat ik ten minste vijf delen zou nodig hebben. Je verhalen bulken van de (onverwachte) wendingen, waar haal je je inspiratie? Ik weet niet precies waar mijn inspiratie vandaan komt. Al wat ik heb gezien, gehoord, beleefd, dient als inspiratiebron voor mijn verhalen. En wanneer ik de personages begin vorm te geven, met hun karakter, hun achtergrond, worden ze vaak autonoom in mijn geest. Als ze in een bepaalde situatie verzeild geraken, zal dat hun reactie zijn, die dan weer tot dat resultaat leidt. Emily rijdt in het derde deel niet meer alleen rond... Die personages ontmoet ze onderweg, net zoals ik ze onderweg tegenkwam bij het verzinnen van het verhaal. Claire is een soort afspiegeling van de turbulente kindertijd van Emily, ze zorgt ervoor dat Emily kritisch naar zichzelf kan kijken, en haar moederlijke kant komt ook wat naar boven. Susan – die Emily in dit nieuwe deel ontmoet – geeft een beeld van het leven van voor - malige slaven na de Secessieoorlog en het zogenaamde verdwijnen van de slavernij... Ik verzin die personages eerst, omdat het verhaal ze nodig heeft, maar nadien groeien ze in mij en worden ze belangrijker, zowel voor mij als voor het verhaal. Waar heb je je documentatie gehaald? Het leven van Emily moest passen in de grote Geschiedenis van de Verenigde Staten, die periode moest ik dus in detail bestuderen. Als ik aan een nieuw project begin, voer ik altijd uitgebreid onderzoek, op het internet, Wikipedia. Ik bestel boeken, bekijk films, documentaires. Dan laat ik al die informatie insijpelen en schrijf ik verder. Ik check bepaalde informatie en vergelijke verschillende bronnen om er zeker van te zijn dat die gebeurtenis zich inderdaad op die plek op dat moment afspeelt (al veroorloof ik me af en toe wat vrijheid als dat nodig is voor het verhaal). Voor deel 2 had ik, bijvoorbeeld, nog geen precies idee voor de locatie van mijn verhaal. Ik stootte toen op die natuurramp bij Galveston net op het moment van mijn verhaal, die kans heb ik natuurlijk gegrepen. Door de omgeving krijgt mijn verhaal nog een extra dimensie! Heb je zelf een bijzondere band met de Verenigde Staten? Na de Tweede Wereldoorlog is de Amerikaanse cultuur onze samenleving binnengedrongen: door het Marshallplan kwam de helft van de films in de bioscoop uit Hollywood. Als kind keek ik naar La Dernière Séance , een programma op dinsdagavond met de zanger Eddy Mitchell. Hij toonde daar westerns uit de Gouden Tijd (de jaren 50, red.), van Raoul Walsh, Howard Hawks, John Ford, enz. Soms mocht ik er van mijn ouders een zien, soms een deeltje omdat we de volgende dag school hadden. Het begin van een film zet aan het dromen, als kind! (lacht) Ik ben maar één keer in Amerika geweest, in New York. Maar die stad is niet representatief voor het leven van de meeste Amerikanen. Het zou heerlijk zijn geweest om de lange reis van Emily te maken, dwars door dat gigantische land, om locatieonderzoek te doen, plekken te kiezen, landschappen. Maar ik heb noch de middelen, noch de tijd. En het Amerika van Emily bestaat ook niet echt meer...