Missie Montreal

Recensie 'Missie Montreal' 'Missie Montreal' is een 62 paginalange spionagereeks doorspekt met actie, humor en geheimagenten die zich afspeelt op de Wereldexpo van 1967 in de Canadese stad Montreal. De twee hoofdpersonages, MacGuffin en Alan Smithee, zijn agenten van een supergeheime organisatie die ergens op deze Wereldexpo tussen zomaar eventjes 50 miljoen bezoekers een man moeten terugvinden die mogelijk de wereldvrede in gevaar zou kunnen brengen. Het verhaal zelf is redelijk flinterdun maar gelukkig brengt scenarist Michel Viau de broodnodige humor in het verhaal. Het kibbelen tussen de twee hoofdagenten bracht soms wel een glimlach teweeg. MacGuffin wil bijvoorbeeld haar naam niet verklappen en Alan mag er na iedere missie eens met de pet naar gooien. De tekeningen zelf voelen soms wat vreemd aan; de personages krijgen veelal vorm door een redelijk te vette lijndikte. Soms zwaarder getraceerd dan de voertuigen en gebouwen. Bij een humoristische strip krijgt men zelden dit gevoel, denk maar aan Berck van Sammy. De stijl doet op sommige momenten denken aan de semi-realistische stripreeks Soda van Philippe Tome maar daar blijft het dan ook bij. Er wordt wel knap gegoocheld met de nodige perspectieven en de daar bijhorende camerastandpunten. Het verhaal ademt ook wel de typische jaren 60 stijl en de outfits, decors en minirokjes zijn allemaal aanwezig. De omnipresente James Bond snufjes markeren alsook met geslaagde opzet deze Golden sixties en hun spionageverhalen. De kleuren zijn zoals we van een hedendaagse strip mogen verwachten; met alle mogelijke kleurschakeringen van dien en sommige plaatjes krijgen zelf, via de computer, enkele speciale effecten zoals motion blur. Nét voor het verhaal begint krijgt de lezer nog een muzikale playlist voorgeschoteld die kan dienen tijdens het lezen van deze strip. Leuke insteek van dit Canadese duo. (Nibs)

Uitgeverij Hum is vooral gekend voor zijn “Tex Willer” en “Philemon” uitgaven. Maar met de vertaling van deze reeks gooien ze het over een volledig andere boeg! Deze spionage reeks is van de hand van een Canadees duo. Michel Viau is de scenarist en Ghyslain Duguay tekent in een prettige zwierige stijl. In het Frans verschenen er al drie delen, dus Hum heeft nog wat vertaalwerk te doen. Mac Guffin en Smithee zijn twee geheimagenten van de S6 (Speciale Sectie voor Stiekeme Staatszaken en Supranationale Spionage-activiteiten). De S6 staat in voor het delicate internationale machtsevenwicht en wordt met ijzeren hand geleid door “grootmama” . Mac Guffin is een jonge Schotse die is gespecialiseerd in oosterse vechtsporten, maar ze is ook geïnteresseerd in minirokjes en discotheken. Haar voornaam is een goed bewaard geheim. Ze vormt een team met Alan Smithee, een Fransman die de klassieke methodes verkiest boven technische snufjes en die er prat op gaat een echte intellectueel te zijn, hij bestookt iedereen dan ook graag met Latijnse citaten. Mac Guffin en Smithee worden naar de wereldtentoonstelling van 1967 in Montreal gestuurd. Ze moeten daar Charles Noths onderscheppen. Hij is een ex-nazi geleerde die de Amerikanen na de oorlog hielp om kernwapens te ontwikkelen. Nadat zijn zoon echter sneuvelde in Vietnam sloot hij zich aan bij een groep pacifisten en wil hij alle landen aan een goedkope kernbon helpen, de neptuniumbom. De wereldexpo is een ideaal decor om deze kennis over de andere landen te verspreiden. Natuurlijk zijn onze vrienden van de S6 niet de enige geheimagenten die op jacht zijn naar de professor en zijn uitvinding! Zoals het echte spionnen betaamd krijgen Mac Guffin en Smithee enkele hightech gadgets mee om hen te helpen, ze krijgen ook nog de hulp van Freddy Morisset, een groentje die zich wil bewijzen. De leuze van Hum om deze reeks in de markt te zetten is “swinging sixties spionage” en daar is geen letter van gelogen! Dit is een strip die zichzelf niet te serieus neemt en een leuke mix brengt van actie en humor, overgoten met een sixties-sausje.