Mevrouw de Dood

Hallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in het ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me 'Kale Kop'. Ik woon op de 6e verdieping, die is voorbehouden voor kinderen die lijden aan een zware ziekte of die een ongeval hebben gehad. Ik heb een soort leukemie. Ik heb het al 9 jaar en dat begint toch lang te worden! Ik deel mijn kamer - nummer 612 - met Evelien. Zij heeft een tumor achter de fornix. In haar hersenen dus! Evelien is ondertussen meer geworden dan een vriendin: ze is als een zus. Nou ja, haar mama en haar toekomstige stiefvader zijn twee eersteklas racisten, maar Evelien is echt geweldig! Zij en ik, dat is voor altijd! Slecht nieuws: de tumor van Evelien is gegroeid. Ze wordt woensdag geopereerd. Ik ga haar een hart onder de riem steken. Want daar zijn vriendinnen voor!