Geen weg terug

Toen ik hier aankwam, geloofde ik wat de priesters me verteld hadden. Dat de Houarghs het absolute kwaad waren, dat hun aanwezigheid jullie al eeuwen onderdrukte. Dat de profetie mij ertoe verplichtte er jullie voorgoed van te verlossen. Ik heb niet nagedacht. Zijn waren DE MONSTERS, DE DEMONEN. Ik was blij als mijn aanwezigheid jullie toeliet hen te vernietigen zodat jullie konden leven. Toen wonnen we het gevecht. Ik zag hun gelaat. En ik begreep het. Het was geen kruistocht. Het was gewoon een oorlog. Niemand gelooft wat Felix overkomen is. Hij zit in een realiteit waarin hij zich niet meer thuisvoelt. Hij gaat terug op zoek naar een poort. De poort om in die andere wereld te geraken. Want hij is de Khatedra, de uitverkorene. En hij heeft iets goed te maken. Wat hij wel niet weet is door het gebruik van een andere poort, hij in 'zijn' nieuwe wereld vijftien jaar later terechtkomt!