Body Snatchers

Malcolm Max is een reeks die oorspronkelijk in het Duits is verschenen. De auteurs zijn dan ook twee rasechte Duitsers: Peter Mennigen is de scenarist en Ingo Römling verzorgt de tekeningen en de inkleuring. Er verschenen al 4 delen van de hoofdreeks en een soort spin-off over enkele bijfiguren. Het eerste verhaal is een drieluik geworden. Vorig jaar werd het vertaald naar het Frans door Delcourt en zo raakte het op de radar van Dark Dragon Books. Zoals we van hen al gewend zijn brengen ze direct al twee delen uit waar we onze tanden in kunnen zetten. De cover doet wat denken aan Lady Mechanika, ook een reeks van Dark Dragon Books, maar dit keer geen zuivere steampunk, wel een stevige griezel-thriller overgoten met een steampunk-sausje. Het album baadt in donkere tinten wat de sfeer ten goede komt. Op een mistige nacht in Londen in 1889 smokkelt een boot lijken binnen over de Theems, tegelijkertijd zijn er enkele mannen bezig om recente lijken op te graven op een kerkhof. Lijken leveren geld op want de nood aan dokters is groot en die moeten toch ergens op oefenen? Maar de vraag naar lijken is recent nog erg gegroeid en dit wekt de nieuwsgierigheid op van een jonge journaliste. Maar zij is niet de enige die de zogenaamde bodysnatchers beloerd. Achter een zerk liggen Malcolm en Charisma, onze twee protagonisten ook op de loer. Charisma is een halfvampier en Malcolm een vampierenjager, samen werken ze voor de geheime loge “Custodes Lucis”. De loge wil meer te weten komen over de plotselinge vraag naar lijken, maar onze helden lijken meer bezig met hun discussie over de zin van kussen dan met hun opdracht. In deze openingsscène gebeurt er direct van alles, terwijl onze helden nog volop discussiëren zijn er al twee vrouwen vermoord, en moeten ze dus niet alleen op zoek naar de opkoper van lijken maar ook naar een seriemoordenaar. De moorden lijken gepleegd te zijn door “de dichter”, alleen is die dader al eerder gevat en geëxecuteerd! Scotland Yard geloofd niet in de terugkeer van de dader en verdenkt al vlug Malcom. Het lezen van deze reeks vraagt wel een inspanning, naast de vele dialogen zijn er ook veel extra tekstvakken. Maar in tegenstelling tot reeksen als Blake en Mortimer die soms verzuipen in zware tekstvakken voegen deze een extra pigment toe aan de strip: het is namelijk een voice over die uitwijdt over wat er zowat te zien is, en hoewel het taalgebruik soms wel hoogdravend is (wat wel past in deze Victoriaanse setting) is het commentaar ook grappig. Op dit moment zijn het vooral de tekeningen, de sfeer en de humor die deze reeks naar een hoger niveau tillen, de plot lijkt me nogal voorspelbaar of het moet zijn dat Mennigen met een onverwachte twist komt in de volgende delen, maar al bij al een erg genietbare reeks